Van Brussel via Bangkok naar Sydney en eindigen in Auckland
Daar waar andere vliegmaatschappijen besparen op alles en nog wat en vooral op de maaltijden aan boord wordt er bij Thai Airways niet aan toegegeven en krijgt men er een mooi uitgebalanceerd dineetje.
Ik moet toegeven het zag er niet zo mooi gepresenteerd uit maar het eten was veel beter dan bij andere beter bekende vliegmaatschappijen.
Sydney is een mengeling van Victoriaanse gebouwen die overgaan in wolkenkrabbers. Ook zijn er veel havengebouwen die venieuwd zijn en een nieuwe bestemming hebben gekregen. Verschillende zijn er bewoond en ipv een auto voor de deur ligt er een speedboot. Het weer is een meevaller geweest we hadden schrik om de regen die Brisbane en omgeving had doen overlopen ons zou komen bedreigen maar dat is op enkele druppeltjes na niet gebeurd. Erger nog de zon had ons al goed te pakken bij een temperatuur rond de 25°C. .
We hebben een mooie wandeling gemaakt van het schip tot in het centrum van Melbounre. In Melbourne hebben we gebruik gemaakt van de Free Tourist Shuttle Bus en deze heeft ons, voorzien van commentaar, een rondleiding gegeven door Melbourne. Melbourne heeft niet een echte eyecatcher zoals Sydney en op enkele zaken na kon deze stad ons niet bekoren. Daarna deden we de wandeling van de stad naar het schip nog eens over en konden we ons toch tevreden stellen met de geleverde sportieve prestatie vandaag bij een zalige temperatuur van 29°C.
Onze eerste uitstap vandaag was naar een wildlife park. Hier vond je alle bekende Australische dieren zoals de koala, de possum, de wombat, de Tasmanian Devil, kangoroo, wallaby en nog vele andere minder bekende diersoorten. Het leuke eraan was wel dat je de kangoroos kon voederen. Zelfs de wombat liet zich strelen. Hierna bezochten we nog een dorp dat nog niet veel zou veranderd zijn sinds zijn ontstaan, Richmond. Na de middag bezochten we dan Hobart zelf waar het uitzonderlijk druk was voor op een zondag. Het was de houten boten dag. Vele houten boten in het water en op de kade, vele drank en eetkraampjes en overal animatie.
Na 2 volledige dagen op zee te hebben gezeten kregen we vanmorgen om 7 uur terug land in zicht. Het was een druk geloop op het schip want we vaarden een fjord in. De fjorden in Noorwegen vorig jaar waren groot maar hier werd dit nogmaals overtroffen. Aan land gaan zat er niet in dat is pas voor morgen. In de loop van de dag varen we nog 2 andere fjords in om dan uiteindelijk morgen aan te leggen in Port Chalmers.
Normaal zouden we gisteren door 3 fjorden cruisen, maar na de tweede fjord beslistte de kapitein om ineens volle kracht door te varen om een storm die onderweg was voor te blijven. Het randje van de storm hebben we gevoeld, er leken diepe putten inhet wegdek maar naar de avond toe verbeterde het iets eens we rond de onderste punt van Nieuw-Zeeland waren. Vandaag Dunedin bezocht dit is de eerste opgerichte stad van Nieuw-Zeeland met veel Engelse-Schotse accenten. Ook bezochten we er een Mansion dat door de eigenaar in zijn volledige staat werd afgestaan aan de staat omwille van geen nakomelingen. Was eens de moeite om hier een geleid bezoek aan te besteden.
Vandaag gingen we aan land met een tender (het schip blijft in de baai liggen en men gaat aan land met 1 van de reddingssloepen). Persoonlijk had ik van dit stadje meer verwacht maar verschillende gebouwen zijn door de laatste aardbevingen nog steeds niet voor gebruik geklaard. De kusstrook was voorzien van gezellige terrasjes maar hier lagen 2 cruise schepen dus was er iets te veel volk in het stadje waardoor we sneller tergu gekeerd zijn naar het schip. In de namiddag dan op het achterdek want zon gepakt (heel wat zon bleek na de douche) en happy hour gevierd met een pina colada.
Wellington, hoofdstad van Nieuw-Zeeland gaf niet de indruk van een groot stad. Het was wel zaterdag maar er heerste geen drukte. Ze gaf ons een gezelligere indruk dan Melbourne. Na een rondrit door de stad, met verschillende fotostops en een rit met de cable-car, waren we rond 13 uur terug aan boord. Wat herrineren we ons nog van de rondrit dat het Maori alfabet uit slechts 16 letters bestaat, het grootste houten gebouw van de zuidelijke hemisfeer in Wellington staat maar dat het de indruk geeft van een stenengebouw. Veel cafeetjes en eetgelegenheden. Zoals bijna alle steden maar een klein stukje plat is en de rest bergachtig. Dat er sommige huizen (240 volgens chauffeur) een soort lift hebben van aan het straat naar hun huis op de berg, gewoon omdat er geen weg naartoe ligt. En zondag is er hier een grote loopwedstrijd met duizenden deelnemers. Tijdens het avondeten zaten we aan het raam en konden we even enkele mini dolfijnen waarnemen en enkele zeehonden die zich niets aan trokken van het grote schip dat hen voorbij vaarde.
Het was een korte maar heel aangename stop. Hier was het al de hele week, vintage week, met vandaag de apotheose. Een rommelmarkt en sinaasappelkisten race en vele old timers die er stonden te pronken en rondreden en dit alles in een art-deco stijl stadje. Wij gingen er met de Bay-Duck op uit zowel te land als te water. (foto)
We begonnen de dag met een wandeling langs het strand ons voelend alsof we in de serie Home & away rondliepen. Daarna door de winkelstraat om in de namiddag met de bus te gaan sightseeing eindigend op een enrom grote kiwi farm. Daar geproefd van de kiwi zelf, kiwi wijn en kiwi fruitsap.
De laatste 2,5 dagen van deze reis brengen we door in deze stad. Het is niet de hofdstad van Nieuw-Zeeland maar ze hebben op alle gebied het grootste haven, inwoners, enz….. Door onze vroege aankomst zaten we voor 10 uur al op een hop-on hop-off bus op verkenning door deze stad. In het museum een show bijgewoond van de oorpsronkelijke bevolking van Nieuw-Zeeland, de maori. In de 2,5 dagen hebben we niet alles bezocht wat er te bezichtigen valt. De Sky-tower die boven de stad uitsteekt hebben we wel bezocht. Hierop kon je nog wat halsbrekende stunts uithalen die we voor de andere gelaten hebben. Ook hebben we onze batterijen nog kunnen laten opladen door de aanwezige zon. Wetende dat we nog een lange en zware terugvlucht in ons vooruitzicht hebben. Uiteindelijk heeft het terug naar huis gaan net geen 35 uur geduurd van het verlaten van het hotel tot de aankomst thuis.